Testowanie kosmetyków – Jakie metody mikrobiologiczne narzuca ustawa o kosmetykach?
Dynamicznie rozwijający się przemysł kosmetyczny przyciąga coraz więcej nowych przedsiębiorców, co powoduje znaczny wzrost produkcji. Powszechność stosowania kosmetyków sprawia, że ich jakość ma istotne znaczenie, gdyż nieprawidłowe stosowanie kosmetyków może doprowadzić do powstania poważnych problemów zdrowotnych, które są związane z kontaminacją produktów mikroorganizmami. Z tego względu testowanie kosmetyków jest bardzo istotne.
Produkty kosmetyczne – źródła zanieczyszczeń mikrobiologicznych
Do kontaminacji mikrobiologicznej kosmetyku może dojść zarówno w trakcie produkcji, jak podczas użytkowania gotowego produktu. W celu zminimalizowania tego zjawiska przeprowadza się monitoring czystości mikrobiologicznej środowiska produkcyjnego podczas produkcji wyrobu. Monitoring taki obejmuje między innymi analizę czystości linii produkcyjnych, analizę powietrza w pomieszczeniu oraz analizę wszystkich powierzchni roboczych, a nawet ocenę czystości dzieży ochronnej oraz dłoni personelu. Badania środowiskowe mogą zostać wykonane przez laboratorium przyzakładowe lub przez laboratorium zewnętrzne. Kosmetyk, który opuści linię produkcyjną, w dalszym ciągu narażony jest na kontaminację w trakcie użytkowania, dlatego należy zadbać o odpowiednie substancje konserwujące. Wyjątek od tej reguły stanowią kosmetyki niskiego ryzyka zanieczyszczenia mikrobiologicznego – których właściwości minimalizują możliwość zakażenia.
Testowanie kosmetyków w świetle prawa
Istniejąca ustawa o kosmetykach narzuca obowiązek testowania kosmetyków pod kątem czystości mikrobiologicznej produktu. Badania przeprowadza się ze względu na najczęściej występujące patogeny – takie, jak: bakterie Pseudomonas aeruginosa, bakterie Staphylococcus aureus i grzyby Candida albicans. Zgodnie z rozporządzeniem dotyczącym produktów kosmetycznych, wydanym przez Parlament Europejski i Radę Unii Europejskiej, raport bezpieczeństwa kosmetyku stanowi podstawę pozwalającą wprowadzić dany produkt na rynki w krajach Unii Europejskiej. Raport taki powinien zawierać przede wszystkim informacje dotyczące jakości mikrobiologicznej produktu, a także wyniki badania obciążeniowego danego kosmetyku.
Różnice w badaniu produktów kosmetycznych
Zgodnie z normą PN-EN ISO 17516: 2014-11, która została wprowadzona w listopadzie 2014 roku, obowiązują nowe limity zanieczyszczeń mikrobiologicznych dla produktów kosmetycznych. Norma ta wiąże ze sobą normy, które obowiązywały do tej pory, odnoszące się do badania mikrobiologicznego, a także określa dopuszczalną zawartość drobnoustrojów. Testowanie kosmetyków zgodnie z PN EN ISO, w przeciwieństwie do zasad uwzględnionych w Rozporządzeniu z 2002r, jest przeprowadzane metodą badań drobnoustrojów specyficznych. Do momentu wprowadzenia nowej normy badanie drobnoustrojów specyficznych odbywało się przez posiew bezpośredni. Obecnie badanie wykonuje się przez namnażanie – co pozwala określić obecność drobnoustrojów specyficznych w 1 g. Takie działania wpływają między innymi na koszty i pracochłonność, a także na czas wykonywania badania.
Więcej informacji znajdziesz tutaj: https://hamilton.com.pl/oferta/kosmetyki-i-suplementy/
Artykuł sponsorowany
