Supermysz

Jest w stanie przebiec około 6 kilometrów z prędkością 20 metrów na minutę i nie zmęczy się przez 5 godzin biegu. Taką oto „supermysz” wyhodowali naukowcy z Uniwersytetu Case Western Reserve.

Było to przypadkowe odkrycie, przy badaniu roli enzymu PEPCK-C w mięśniach szkieletowych.

Do organizmu myszy wszczepiono dodatkowe geny które definiują produkcję PEPCK-C.

Zanotowano wzrost poziomu tego enzymu ponad normę. Uzyskano różne wyniki u różnych grup zwierząt, ale jedna ze zmodyfikowanych linii myszy była szczególna. Posiadała ona w swoim organizmie 9 jednostek PEPCK-C na jeden gram masy ciała, natomiast norma wynosi 0,08 jednostki na gram.

Okazało się że taka ilość enzymu zmodyfikowała metabolizm myszy. Spalały one więcej tłuszczu a ich mięśnie produkowały mniej kwasu mlekowego. Myszy były szczupłe i bardzo odporne na zmęczenie. Jadły zaś o 60% więcej pokarmu niż ich niezmodyfikowani krewniacy, a przy tym pozostawały szczupłe i żyły dłużej. Dłużej też zachowywały płodność. Niektóre osobniki miały młode jeszcze w wieku 2,5 lat, Natomiast zwyczajne myszy rzadko zostają rodzicami po przekroczeniu pierwszego roku życia.

Zmianie uległo także zachowanie myszy. Badania zachowań pokazały że są one siedmiokrotnie bardziej aktywnie a także bardziej agresywne niż osobniki niezmodyfikowane.

W eksperymentach porównano także zużycie tlenu, produkcję dwutlenku węgla oraz koncentrację mleczanów we krwi.

Do testów wykorzystano kołowrotek, do którego wsadzano zwierzęta. Jego kąt wznoszenia miał 25 stopni. Prędkość początkowa kołowrotka wynosiła 2 metry na minutę. Zwiększano ją systematycznie o 2 metry co jedna minutę, do momentu gdy mysz przestawała biec. Zmodyfikowane myszy biegły średnio przez 31,9 minuty, niezmodyfikowanie przez 19 minut.

Zauważono ogromną różnicę w ilości wytwarzanych mleczanów we krwi. Ich poziom u obu grup był na początku podobny. Po eksperymencie grupa kontrolna myszy miała wysoki poziom mleczanów we krwi, natomiast u myszy zmodyfikowanych nie odnotowano większych zmian.

Myszy z podwyższonym poziomem PEPCK-C uzyskiwały energię z przemian tłuszczów. Zaś grupa kontrolna korzystała z nich na początku, a później z glikogenu mięśniowego, co podniosło poziom mleczanów we krwi.

U myszy zmodyfikowanych zanotowano także zwiększony poziom trójglicerydów w mięśniach szkieletowych.

Ecoportal.com.pl, mp