Rodzaje Komunalnych Odpadów Stałych

TABELA RODZAJÓW ODPADÓW

Śmieci – wszystko to, co
podlega wywózce komunalnej.

Odpady specyficzne – wszystkie
śmieci pozostałe. Przeważają w produkcji odpadów.

– śmiecie domowe (np. odpady
organiczne, papier, środki higieniczne, puszki, szkło,
tekstylia, tworzywa sztuczne, itd.).

– zużyte oleje i płynny (np.
płynny i oleje silnikowe, w tym napędowe).

– pozostałości po pojazdach i maszynach
(np. zużyte opony, pozostałości po tapicerce, konstrukcja
metalowa, itp.).

– śmieci ponadwymiarowe (np.
meble, sprzęt RTV i AGD).

– odpadki rolnicze i z rzeźni
(np.odpadki organiczne, pozostałości po nawozach, kości,
gnojowica, itp.).

– śmieci uliczne (np. pety,
liście, piach, papiery, itp.).

– odpadki szpitalne (np.
jednorazowe: strzykawki, rękawice, opatrunki; organy i narządy).

– podobne do śmieci domowych odpady z
urzędów (np. artykuły biurowe).

– specyficzne odpadki przemysłowe
(np. pyły, sadza, ścieki, pozostałości z produkcji, itp.).

Odpady
komunalne – odpady związane z bytowaniem człowieka.
Stałe i ciekłe odpady powstające w gospodarstwach domowych,
obiektach użyteczności publicznej, obiektach obsługi ludności
z wyłączeniem zakładów opieki zdrowotnej i
weterynaryjnej, nieczystości gromadzone w zbiornikach
bezodpływowych, wraki pojazdów mechanicznych, odpady
uliczne.

Typowe komunalne odpady stałe (KOS) składają
się z odpadów organicznych, szkła, papieru, tworzyw
sztucznych, tekstyliów, gumy, żelaza, metali niezależnych,
kartonów z wielu różnorodnych materiałów,
wyrobów „brunatnych”, wyrobów „białych”
oraz drobnych odpadów chemicznych z gospodarstw domowych.
Każdą z tych grup podzielić można na kilka części czy
rodzajów:

SZKŁO

Szkło jest
surowcem bardzo dobrze nadającym się do powtórnego
przerobu. Wyroby ze szkła mogą być z powodzeniem wielokrotnie
używane, a gdy ulegają zniszczeniu – ponownie przetwarzane,
praktycznie w 100%.

Szklane naczynia
doskonale nadają się do przechowywania produktów
spożywczych i mogą być wykorzystywane wiele razy. Są
nieszkodliwe, ponieważ nie wchodzą w reakcje chemiczne z
żadnymi substancjami. Każda butelka, po umyciu, może
być wykorzystana nawet 30 –krotnie a po rozbiciu staje się
pełnowartościowym surowcem, z którego wytapia się nowe
wyroby. To materiał, który może być
wykorzystywany nieskończoną ilość razy. Produkcja szkła ze
stłuczki szklanej odbywa się w temperaturze 1250 0C, gdy
pierwotna produkcja wymaga 1500-1600 0C. Daje to oszczędność
energii równą 50 %. Ponadto, ogranicza wydobycie surowców
naturalnych, a tym samym zmniejsza stopień dewastacji
środowiska.

Zdarza się, że
wymogiem odbiorcy (przetwórcy) jest dostarczanie szkła
rozdzielonego według koloru. Powoduje to konieczność
ustawiania dwóch lub trzech pojemników na szkło,
gdyż późniejsze rozdzielanie mieszanki szkła
wielobarwnego, szczególnie gdy jest to stłuczka, jest
kłopotliwe, praktycznie niemożliwe. Stłuczka biała jest
bardziej poszukiwana, gdyż u nas produkuje się 80 % opakowań
ze szkła bezbarwnego. Jednak o wiele lepszym rozwiązaniem jest
stosowanie butelek wielokrotnego użytku. Butelka zwrotna może
być napełniana ciągle na nowo i w ten sposób oszczędza
się energie i surowiec. Butelkę taką można napełnić
przeciętnie 24 razy, zanim się ja przetopi. Należy zwrócić
uwagę, że wyprodukowane szkło nawet z upływem czasu już
nigdy nie ulegnie rozkładowi. Dlatego trzeba je koniecznie
przetwarzać.

Ilość szkła zbieranego do
pojemników jest zależna od m.in.:

• gęstości rozstawienia
  pojemników;

• czasu trwania selektywnej
  zbiórki (co wiąże się z przyzwyczajeniami
  mieszkańców);

• informacji na ten temat;

• ogólnej dostępności
  miejsca, gdzie stoi pojemnik i wygody w użytkowaniu.

Pojemniki
przeznaczone do zbiórki szkła powinny być wyposażone w
otwory o kształcie i wielkości przystosowanym do tego typu
odpadów. Najczęściej stosowane są otwory okrągłe,
dodatkowo zabezpieczone przed opadami lub dostawaniem się do
wewnątrz zanieczyszczeń. Poza tym odpowiedni kształt i wymiar
otworu ogranicza wrzucanie innego typu odpadów. Takie
pojemniki dobrze nadają się do zastosowania na osiedlach
mieszkaniowych oraz w śródmieściu, szczególnie w
obrębie stref handlowych, gdzie występuje duża ilość tzw.
fałszywych wrzutów.

Przy wyborze pojemników na szkło oraz
miejsca ich ustawienia ważnym kryterium jest hałas, powstający
zarówno przy wrzucaniu oraz opróżnianiu. Dostępne
są pojemniki na szkło o ścianach dźwiękochłonnych są one
jednak drogie. Dlatego ważne jest odpowiednie ustawienie
pojemników, tak aby zmniejszyć tę uciążliwość. Można
także stosować ekrany wyciszające (szczególnie jeśli
pojemnik ma stać w pobliżu budynków mieszkalnych lub
wykorzystywać istniejące już ścian i inne osłony).

Do pojemników na szkło możemy
wrzucać:

Można wrzucić

Nie można wrzucać

• butelki po
  napojach i mleku,

• słoiki
  szklane, po produktach spożywczych,

• butelki po
  napojach alkoholowych,

• szklane opakowania po kosmetykach.

• szklanych
  talerzy i kubków porcelanowych,

• ceramiki,

• żarówek
  i lamp neonowych,

• luster,

• szkła
  odpornego na ogień i okularowego,

• doniczek,

• ekranów telewizyjnych.

Uwaga! Zanim wrzucimy
szkło musimy je starannie umyć. Należy wrzucać szkło
bezbarwne do innych opakowań niż szkło kolorowe.

Do pojemników na odpady organiczne
możemy wrzucać:

Tu wrzucam

Tu nie wrzucam

• obierki warzyw
  i owoców,

• ogryzki i
  pestki,

• skorupki jajek
  i łupinki po orzechach,

• fusy od herbaty
  i kawy,

• resztki
  jedzenia organicznego,

• stare produkty
  zbożowe,

• włosy i sierść
  zwierząt domowych,

• zwiędłe
  kwiaty cięte i doniczkowe,

• ziemię z
  kwiatów,

• skoszoną trawę, liście, gałęzie.

• zepsutej
  żywności,

• nabiału,

• produktów
  z zawartością tłuszczów zwierzęcych,

• mięsa, kości
  i ości z ryb,

• unikamy
  solonych resztek jedzenia,

• odchodów
  ludzkich i zwierzęcych,

• unikamy
  popiołów z domowego paleniska,

• piasku dla
  kotów,

• sztucznych
  płynów,

• pozostałych odpadów domowych.

Uwaga! Zanim wrzucisz
odpady organiczne upewnij się, że nie ma tam innych odpadków,
szczególnie specjalnych i niebezpiecznych.