Pojęcie – Recyklingu
Zgodnie z ustawą o odpadach z dnia 27 kwietnia 2001 recykling jest to taki odzysk, który polega na powtórnym przetwarzaniu substancji lub materiałów zawartych w odpadach w procesie produkcyjnym.
Oszczędzamy energię – surowce wtórne są nośnikami energii. Ich wykorzystanie oznacza oszczędność dopóki nakład energii na ich odzyskanie jest mniejszy od energii, którą w sobie zawierają i którą da się dzięki nim uzyskać.
System recyklingu obejmuje następujące elementy:
Odpowiednie projektowanie dóbr:
Rozwój technologii przetwarzania odpadów w celu wykorzystania jak największej ich części
System oznaczania odpadów produktów i części składowych produktów w celu ułatwienia segregacji.
Logistyka sortowania, gromadzenia i odbioru zużytych odpadów
-
Sortowanie polegające na rozdzieleniu różnych rodzajów odpadów. Najkorzystniejsze jest, gdy odbywa sie na etapie selektywnej zbiórki odpadów. Dokonywane jest przez użytkowników, a więc odbywa sie na etapie najbliższym powstawania odpadów. Odpady ze zbiórek są mniej zanieczyszczone i bardziej przydatne do obróbki.
-
Rozdrabnianie. Odpady gromadzone w pojemnikach do zbiórki selektywnej są zazwyczaj w formie nieprzydatnej do bezpośredniego przetwórstwa. Rozdrabnianie tworzyw sztucznych odbywa się w młynach wyposażonych w noże tnące oraz sita separujące odpady o wymaganej wielkości. Rozdrobnienie odpadów ułatwia ich transport.
-
Mycie odpadów ze szkła i tworzyw sztucznych które są z reguły zanieczyszczone. W tym celu stosuje się wanny myjące zawierające kąpiele wodne z detergentami. Po myciu konieczne jest odwirowanie i osuszenie odpadów.
-
Wytłaczanie stanowi zasadniczy element linii technologicznej recyklingu mechanicznego. Na tym etapie wytwarzany jest produkt końcowy, którym może być granulat lub, w przypadku szkła, wyrób finalny o formie użytkowej.
- W linii recyklingu powinny znajdować się także elementy towarzyszące, takie jak transportery, cyklony oraz silosy, które spełniają funkcje magazynowe i homogenizujące odpady. Dodatkowo mogą występować specyficzne urządzenia pomocnicze: krystalizatory czy aglomeraty.
Ze względu na specyfikę technologi wyróżnia się trzy główne metody recyklingu:
-
Materiałowy (mechaniczny) Najbardziej preferowana forma recyklingu. Polega na ponownym przetwarzaniu odpadów w produkt o wartości użytkowej. Zazwyczaj jest to wyrób o innym przeznaczeniu niż pierwotny, co tworzy system kaskadowy, w którym każdy następny etap ma mniejsze wymagania stawiane produktom. Odpowiedni dobór kompozycji pozwala na przetwórstwo materiałów wtórnych z dużą wydajnością przy dobrej jakości wyrobów. Ta metoda jest technologicznie prosta o ile dotyczy tworzyw o identycznej strukturze chemicznej.
-
Surowcowy (chemiczny) Polega na odzyskiwaniu surowców użytych do produkcji danego wyrobu. Surowce mogą być ponownie wykorzystane do wytworzenia pełnowartościowych tworzyw, a odpady powstałe w wyniku tej metody (petrochemiczne frakcje lekkie i ciężkie) mogą stanowić domieszkę do paliw i smarów. Podstawową zaletą tej metody jest możliwość przeróbki tworzyw bez uprzedniej ich segregacji. Natomiast stosowanie skomplikowanych instalacji, wysokiej temperatury, ciśnienia, katalizatorów oraz ścisła kontrola parametrów powodują ograniczenia w jej upowszechnianiu.
-
Energetyczny (spalanie z odzyskiem energii) Polega na częściowym odzyskaniu energii, zużytej na wytworzenie wyrobów, które znajdują się na wysypisku (w tym także opakowań)
Zobacz też
- Czyszczenie kanałów metodą recyclingu
- Recykling (recycling) AGD i RTV – kalendarium nowych obowiązków
-
Ze względu na specyfikę technologi wyróżnia się trzy główne metody recyklingu:
-
Materiałowy (mechaniczny) Najbardziej preferowana forma recyklingu. Polega na ponownym przetwarzaniu odpadów w produkt o wartości użytkowej. Zazwyczaj jest to wyrób o innym przeznaczeniu niż pierwotny, co tworzy system kaskadowy, w którym każdy następny etap ma mniejsze wymagania stawiane produktom. Odpowiedni dobór kompozycji pozwala na przetwórstwo materiałów wtórnych z dużą wydajnością przy dobrej jakości wyrobów. Ta metoda jest technologicznie prosta o ile dotyczy tworzyw o identycznej strukturze chemicznej.
-
Surowcowy (chemiczny) Polega na odzyskiwaniu surowców użytych do produkcji danego wyrobu. Surowce mogą być ponownie wykorzystane do wytworzenia pełnowartościowych tworzyw, a odpady powstałe w wyniku tej metody (petrochemiczne frakcje lekkie i ciężkie) mogą stanowić domieszkę do paliw i smarów. Podstawową zaletą tej metody jest możliwość przeróbki tworzyw bez uprzedniej ich segregacji. Natomiast stosowanie skomplikowanych instalacji, wysokiej temperatury, ciśnienia, katalizatorów oraz ścisła kontrola parametrów powodują ograniczenia w jej upowszechnianiu.
-
Energetyczny (spalanie z odzyskiem energii) Polega na częściowym odzyskaniu energii, zużytej na wytworzenie wyrobów, które znajdują się na wysypisku (w tym także opakowań)
www.Ecoportal.com.pl, Julian Z. Pankiewicz