Pojęcie – Recyklingu

Zgodnie z ustawą o odpadach z dnia 27 kwietnia 2001 recykling jest to taki odzysk, który polega na powtórnym przetwarzaniu substancji lub materiałów zawartych w odpadach w procesie produkcyjnym.

W celu uzyskania substancji lub materiału o przeznaczeniu pierwotnym lub o innym przeznaczeniu, w tym też recykling organiczny – rozumie się przez to obróbkę tlenową, w tym kompostowanie, lub beztlenową odpadów, które ulegają rozkładowi biologicznemu w kontrolowanych warunkach przy wykorzystaniu mikroorganizmów, w wyniku której powstaje materia organiczna lub metan; składowanie na składowisku odpadów nie jest traktowane jako recykling organiczny.

Dzięki recyklingowi chronione są nieodnawialne lub trudno odnawialne źródła surowców, a jednocześnie ograniczana jest produkcja odpadów, które musiałyby być składowane lub utylizowane. Pośrednio środowisko naturalne jest chronione również poprzez zmniejszenie zużycia surowców energetycznych, które musiałyby być użyte w procesach pozyskania surowców z natury i późniejszego zagospodarowania ich odpadów.
Warto zauważyć, iż recykling odbywa się dwutorowo. Z jednej strony jest to wymuszanie pewnych zasad na producentach dóbr, z drugiej zaś tworzenie odpowiednich zachowań u konsumentów. Recykling odbywa się więc w dwóch fazach: produkowania dóbr oraz późniejszego powstawania z nich odpadów.
Recykling ma bardzo istotne znaczenie z kilku powodów. Należą do nich jego bardzo duże możliwości, zarówno ekonomiczne, jak i ekologiczne: oszczędzanie wyczerpywalnych lub trudno dostępnych surowców naturalnych, ograniczenie powstawania i bezproduktywnego gromadzenia szkodliwych dla otoczenia odpadów trudno zniszczalnych lub niezniszczalnych, obniżenie kosztu wyrobów nowych, skłonienie przemysłu do wytwarzania i stosowania materiałów nadających się do odtwarzania w postaci pełnowartościowych surowców wtórnych.
Chronimy zasoby naturalne – zastosowanie surowców wtórnych zmniejsza zużycie surowców pierwotnych i niedobór bogactw naturalnych.
Chronimy środowisko – wydobywanie surowców i przetwarzanie ich na dobra konsumpcyjne jest związane z obciążeniem i niszczeniem środowiska. Ochrona zasobów jest tutaj zbieżna z postulatami ochrony środowiska

Oszczędzamy energię – surowce wtórne są nośnikami energii. Ich wykorzystanie oznacza oszczędność dopóki nakład energii na ich odzyskanie jest mniejszy od energii, którą w sobie zawierają i którą da się dzięki nim uzyskać.

System recyklingu obejmuje następujące elementy:

Właściwa polityka państwa sprzyjająca recyklingowi

Odpowiednie projektowanie dóbr:

Rozwój technologii przetwarzania odpadów w celu wykorzystania jak największej ich części

System oznaczania odpadów produktów i części składowych produktów w celu ułatwienia segregacji.

Logistyka sortowania, gromadzenia i odbioru zużytych odpadów

Odpowiednie przygotowanie odpadów do przetwarzania oraz przetwarzanie i odzyskiwanie

Recykling dzieli sie poszczególne etapy:

  • Sortowanie polegające na rozdzieleniu różnych rodzajów odpadów. Najkorzystniejsze jest, gdy odbywa sie na etapie selektywnej zbiórki odpadów. Dokonywane jest przez użytkowników, a więc odbywa sie na etapie najbliższym powstawania odpadów. Odpady ze zbiórek są mniej zanieczyszczone i bardziej przydatne do obróbki.

  • Rozdrabnianie. Odpady gromadzone w pojemnikach do zbiórki selektywnej są zazwyczaj w formie nieprzydatnej do bezpośredniego przetwórstwa. Rozdrabnianie tworzyw sztucznych odbywa się w młynach wyposażonych w noże tnące oraz sita separujące odpady o wymaganej wielkości. Rozdrobnienie odpadów ułatwia ich transport.

  • Mycie odpadów ze szkła i tworzyw sztucznych które są z reguły zanieczyszczone. W tym celu stosuje się wanny myjące zawierające kąpiele wodne z detergentami. Po myciu konieczne jest odwirowanie i osuszenie odpadów.

  • Wytłaczanie stanowi zasadniczy element linii technologicznej recyklingu mechanicznego. Na tym etapie wytwarzany jest produkt końcowy, którym może być granulat lub, w przypadku szkła, wyrób finalny o formie użytkowej.
     

  • W linii recyklingu powinny znajdować się także elementy towarzyszące, takie jak transportery, cyklony oraz silosy, które spełniają funkcje magazynowe i homogenizujące odpady. Dodatkowo mogą występować specyficzne urządzenia pomocnicze: krystalizatory czy aglomeraty.

    Ze względu na specyfikę technologi wyróżnia się trzy główne metody recyklingu:

    • Materiałowy (mechaniczny) Najbardziej preferowana forma recyklingu. Polega na ponownym przetwarzaniu odpadów w produkt o wartości użytkowej. Zazwyczaj jest to wyrób o innym przeznaczeniu niż pierwotny, co tworzy system kaskadowy, w którym każdy następny etap ma mniejsze wymagania stawiane produktom. Odpowiedni dobór kompozycji pozwala na przetwórstwo materiałów wtórnych z dużą wydajnością przy dobrej jakości wyrobów. Ta metoda jest technologicznie prosta o ile dotyczy tworzyw o identycznej strukturze chemicznej.

    • Surowcowy (chemiczny) Polega na odzyskiwaniu surowców użytych do produkcji danego wyrobu. Surowce mogą być ponownie wykorzystane do wytworzenia pełnowartościowych tworzyw, a odpady powstałe w wyniku tej metody (petrochemiczne frakcje lekkie i ciężkie) mogą stanowić domieszkę do paliw i smarów. Podstawową zaletą tej metody jest możliwość przeróbki tworzyw bez uprzedniej ich segregacji. Natomiast stosowanie skomplikowanych instalacji, wysokiej temperatury, ciśnienia, katalizatorów oraz ścisła kontrola parametrów powodują ograniczenia w jej upowszechnianiu.

    • Energetyczny (spalanie z odzyskiem energii) Polega na częściowym odzyskaniu energii, zużytej na wytworzenie wyrobów, które znajdują się na wysypisku (w tym także opakowań)


     

    Zobacz też

Ze względu na specyfikę technologi wyróżnia się trzy główne metody recyklingu:

  • Materiałowy (mechaniczny) Najbardziej preferowana forma recyklingu. Polega na ponownym przetwarzaniu odpadów w produkt o wartości użytkowej. Zazwyczaj jest to wyrób o innym przeznaczeniu niż pierwotny, co tworzy system kaskadowy, w którym każdy następny etap ma mniejsze wymagania stawiane produktom. Odpowiedni dobór kompozycji pozwala na przetwórstwo materiałów wtórnych z dużą wydajnością przy dobrej jakości wyrobów. Ta metoda jest technologicznie prosta o ile dotyczy tworzyw o identycznej strukturze chemicznej.

  • Surowcowy (chemiczny) Polega na odzyskiwaniu surowców użytych do produkcji danego wyrobu. Surowce mogą być ponownie wykorzystane do wytworzenia pełnowartościowych tworzyw, a odpady powstałe w wyniku tej metody (petrochemiczne frakcje lekkie i ciężkie) mogą stanowić domieszkę do paliw i smarów. Podstawową zaletą tej metody jest możliwość przeróbki tworzyw bez uprzedniej ich segregacji. Natomiast stosowanie skomplikowanych instalacji, wysokiej temperatury, ciśnienia, katalizatorów oraz ścisła kontrola parametrów powodują ograniczenia w jej upowszechnianiu.

  • Energetyczny (spalanie z odzyskiem energii) Polega na częściowym odzyskaniu energii, zużytej na wytworzenie wyrobów, które znajdują się na wysypisku (w tym także opakowań)

  • www.Ecoportal.com.pl, Julian Z. Pankiewicz

Może Ci się również spodoba

Korzystaj�c z naszej strony wyrażasz zgod� na wykorzystywanie przez nas plików cookies. Wi�cej informacji tutaj . Zaktualizowali�my nasz� polityk� przetwarzania danych osobowych - RODO. Tutaj znajdziesz tre�� naszej nowej polityki a tutaj wi�cej informacji o Rodo