Recykling opakowań

Opakowania to wyroby stanowiące zewnętrzną warstwę określonego towaru  Mają go chronić, ułatwiać jego przemieszczanie, magazynowanie, jak również sprzedaż oraz mają oddziaływać na wyobraźnię nabywcy.

Opakowania są ważnym fragmentem przemysłu, dlatego ciężko nadążyć za postępem w branży opakowaniowej. Jednak przy prodkcji należy uwzględnić ich przydatność do ponowenego wykorzystania.

Odpady opakowaniowe zgodnie z wymaganiami ochrony środowiska powinny być przydatne do odzysku lub recyklingu

Opakowania możemy podzielić na:

• Trwałe – szkło, aluminum, stal, poliolefiny, polistyren, poliester, polichlorek winylu (PVC)
• Nietrwałe – papier, tektura, celofan, drewno

Jedną z metod zagospodarowania odpadów jest recykling organiczny (kompostowanie i biometanizacja). Kompostowanie, czyli rozkładanie przez mikroorganizmy na wodę, dwutlenek węgla i biomasę. Kompostowanie jako najbardziej naturalna metoda może być również wykorzystywana w branży opakowalnictwa, w przypadku gdy opakowanie jest może ulec rozkładowi (w mniejszym lub większym stopniu).

Trwałe opakowanie nie ulegają biologicznem przeywarzaniu, gdyż są one niewrażliwe na na enzymy bakterii i grzybów. Tylko materiały nietrwałe (nie powlekane i nieuszlachetniane) ulegają biodegradacji.

Obecnie zostały już opracowane normy dotyczące przydatności materiałów do kompostowania. W Unii Europejskiej obowiązuje zharmonizowana z dyrektywą 94/62/EC3 norma EN 13432:2002.

Norma ta wprowadziła kryteria oceny i procedury dotyczące przydatności do kompostowania oraz obróbki beztlenowej. Ocena opakowania obejmuje:

• charakterystykę składu chemicznego (zawartość związków lotnych powyżej 50% obliczana jest na podstawie suchej pozostałości po spaleniu w temperaturze 550°C; limitowany jest poziom zawartości metali ciężkich i innych niebezpiecznych pierwiastków),
• ocenę biodegradowałności (zgodnie z normami ISO wymagane są badania zakończone wynikiem pozytywnym
• nie wymagają ich opakowania z materiałów naturalnych: drewno, włókna drzewne, włókna bawełny, skrobia, masa papiernicza oraz juta),
• ocenę przydatności do kompostowania (zdolności do rozpadu w czasie obróbki biologicznej),
• ocenę jakości uzyskanego kompostu (wytworzony kompost powinien spełniać wymagania jakościowe dotyczące gęstości, suchej masy, pH, zawartości związków lotnych i związków mineralnych itd.; dodatkowo przeprowadza się również testy ekotoksyczności, które mają na celu stwierdzenie braku negatywnego oddziaływania kompostu na proces wzrostu roślin).