Recykling opon w Europie
Celem każdego recyklingu, któremu poddany jest zużyty przedmiot, jest całkowity odzysk wszystkich komponentów materiałowych i chemicznych, z których dany przedmiot został wyprodukowany.
Stosowane w Europie technologie recyklingu zużytych opon są technologiami archaicznymi i nie są w stanie sprostać wymogowi całkowitego odzysku. Opony oprócz gumy zawierają kord tekstylny i stalowy a ponadto tlenek cynku, siarkę i dodatki chemiczne, które trudno oddzielić podczas procesów recyklingu. Ponieważ recykling opon, ze względu na ich skład i budowę jest znacznie trudniejszy niż np. metali, szkła i termoplastów, wymaga więc zastosowania specyficznej technologii.
Proces technologiczny stosowany w Europie, to przemiał opon wraz z kordem tekstylnym i stalowym, a następnie separacja tych trzech komponentów. Tego rodzaju separacja nie zapewnia całkowitej czystości oddzielonej gumy, kordu i stali a oddzielenie wszelkich dodatków chemicznych jest tutaj po prostu niemożliwe. Tego rodzaju technologia wręcz ogranicza możliwiści zagospodarowania zużytych opon.
Z punktu widzenia ochrony środowiska w Europie opony są poważnym problemem , ponieważ stanowią 60-70% produkcji przemysłu gumowego i od lat większośc z nich trafia na składowiska. Mając na uwadze ten fakt i to, że w 2009 r. z kół eurpoejskich pojazdów zdjęto 3,5 mln. ton opon ( z czego w Polsce 180 tys. ton ) , samoistnie nasuwa się wniosek, że Europie i Polsce potrzebna jest technologia recyklingu zużytych opon pozwalająca na na całkowite i szybkie ich zagospodarowanie.
* Czytaj Załącznik nr 1
Patrząc na powyższe dane jest sprawą oczywistą, że Polska jest alsolutnym liderem krajów UE w spalaniu opon w cementowniach. Jest to sprzeczne zarówno z wymogami ochrony środowiska naturalnego, jak i prawa unijnego.
Recykling materiałowy
Pomijając bieżnikowanie, recykling materiałowy jest w Europie jedyną i właściwą formą recyklingu opon. Recykling materiałowy to wytwarzanie granulatu gumowego mającego zastosowanie do produkcji różnorodnych konstrukcji i przedmiotów gumowych. Barierą są jednak dotychczasowe archaiczne sposoby recyklingu zużytych opon, które nie mogą zapewnić odpowiedniej jakości granulatu.
Uzyskany w dotychczasowych technologiach granulat jest niekonkurencyjny w stosunku do oryginalnego surowca i ma na ogół gorsze właściwości. Jednak istnieje stałe i rosnące zapotrzebowanie ze strony przemysłu na granulat uzyskany z opon, z uwagi na bardzo szybko rosnące ceny nowo wytwarzanej gumy naturalnej i syntetycznej.
W lipcu 2008 r. w porównaniu do lipca 2007 r. ceny poszczególnych gatunków gumy wzrosły średnio o około 40%, osiągając blisko 3 tys. EUR za tonę. Aktualne ceny granulatu gumowego otrzymanego z opon kształtują się na poziomie do 250 euro za 1 tonę, a mączki gumowej do 850 euro za tonę. Szczególnie rynkiem chłonnym jest rynek niemiecki.