Szwajcarska propozycja dla polskich oczyszczalni ścieków
Precyzja i efektywność. Odpady powstają wskutek gospodarczej działalności człowieka i dopóki będzie ona prowadzona nie da się ich uniknąć.
Obecnie głównym źródłem nadmiernego zanieczyszczenia polskich wód powierzchniowych jest gospodarka komunalna która odprowadza ponad 60 % ścieków które wymagają oczyszczenia w tym ścieków nieoczyszczanych pięciokrotnie więcej niż źródła przemysłowe.
Jest to duży problem który został zapisany przy akcesji Polski do UE. W Traktacie tym nasz rząd przyjął do wykonania określone zobowiązania z których musi się wywiązać do 31 grudnia 2015 r. Utylizacja osadów ściekowych traktowana do niedawna jako zadanie drugorzędne w stosunku do oczyszczania ścieków szybko nabiera znaczenia równorzędnego. Wybudowane wcześniej oczyszczalnie ścieków które nie spełniają norm będą zmuszone wykonać uzupełnienia i modernizacje tak aby gospodarka osadami była zgodna z przepisami obowiązującymi w UE.
Ścieki komunalne surowe z których uzyskuje się osady ściekowe zawierają ok.1,0 % suchej masy (s.m.) i ok.99,0 % wody. Związki organiczne w nich zawarte łatwo ulegają rozkładowi i wydzielają przykre zapachy,oraz mogą zawierać organizmy chorobotwórcze dlatego celem ich przerobu jest likwidacja tych niekorzystnych zjawisk poprzez:
1.zmniejszenie możliwości gnicia w procesie stabilizacji
2.zabicie organizmów chorobotwórczych poprzez higienizację oraz pełną sterylizację
3.zmniejszenie objętości i masy osadu w procesie odwadniania i suszenia
4.wywóz z terenu oczyszczalni do miejsca ostatecznego wykorzystania lub zdeponowania.
Odpady pochodzenia organicznego, takie jak: osady ściekowe,mączka zwierzęca czy wydzielone frakcje odpadów komunalnych są wykorzystywane na cele energetyczne od dawna w wielu krajach UE. Metoda współspalania osadów ściekowych jest powszechnie stosowana w elektrowniach niemieckich i uznawana za metodę ekonomicznie uzasadnioną i ekologicznie bezpieczną.
Rys.1 Metody zagospodarowania osadów ściekowych (w załączniku)
Wartość kaloryczna suchych osadów zależy od udziału składników palnych i składu chemicznego. Wynosi około14 MJ/kg tj. ok. 50% kaloryczności dobrego węgla. W praktyce przyjmuje się,że 1 tona węgla kamiennego ma wartość energetyczną ok.2 ton suchej biomasy.W skali dużej oczyszczalni ścieków wykorzystanie energii z osadów może dostarczyć do 80% energii zużywanej na wszystkie procesy technologiczne,stąd jest coraz większe zainteresowanie aby je przerobić i wykorzystać w miejscu wytworzenia.
W Polsce najczęściej stosowanymi metodami zagospodarowanie osadów ściekowych było wykorzystanie ich na cele rolnicze i rekultywacyjne (ok.33%) ,oraz deponowanie na wysypiskach komunalnych (ok.37 %). W niedługim czasie musi się to zmienić bo wykorzystanie osadów ściekowych na cele rolnicze zostało znacznie ograniczone przepisami UE , a za niedługo podobnie będzie przy składowaniu osadów na składowiskach komunalnych.
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 12 czerwca 2007 r. zmieniajace rozporzą-dzenie w sprawie kryteriów ,oraz procedur dopuszczania odpadów do składowania na składowisku odpadów danego typu (Dziennik Ustaw Nr 121 poz. 832 z 2007 r.) odpady z oczyszczalni ścieków o zawartości węgla organicznego powyżej 5% od dnia 1 stycznia 2013 r. nie mogą być składowane na tych składowiskach. Z przeprowadzonych badań wynika,że większość wytwarzanych w Polsce osadów ściekowych przkracza te normy co uniemożliwi ich likwidację tą metodą.
W tej sytuacji utylizacją osadów ściekowych będą zajmowały się wyspecjalizowane firmy które wykorzystają sytuację na rynku i podniosą ceny usług. W końcowym etapie wyższe koszty utylizacji osadów obciążą klientów oczyszczalni ścieków.
Stały wzrost produkcji osadów ściekowych przy jednoczesnym ograniczeniu ich składowania i zużycia na cele rolnicze spowoduje,że w niedługim czasie zagospodarowanie osadów ściekowych stanie się ważnym zagadnieniem ekologicznym i technicznym. Szacuje się, że do roku 2018 zostanie wytworzonych w Polsce ok. 707 tys. ton s.m. ustabilizowanych komunalnych osadów ściekowych (kod 19 08 05).
Są to ogromne ilości których zagospodarowanie wymaga racjonalnej strategii działania. Według
aktualnego krajowego planu gospodarki odpadami(KPGO 2010) termiczne przekształcanie osadów
ściekowych zostało uznane jako podstawowa metoda ich zagospodarowania. Przewiduje się,że w roku 2018 ok. 60% całkowitej masy wytworzonych osadów (ok.424 tys.ton s.m.), będzie utylizowana tą metodą.
W związku z tym należy się spodziewać wzrostu zaintereso- wania sektora cementowego i energetyki współspalaniem osadów ściekowych jako podstawowej metody ich utylizacji
Możliwości współspalania osadów ściekowych w cementowniach wynoszą ok. 200 tys. ton s.m. rocznie,a w energetyce są wielokrotnie większe co oznacza że problem termicznego przekształcania osadów ściekowych może być rozwiązany przez te sektory bez potrzeby budowy nowych instalacji. Jednak aby potencjalni odbiorcy chcieli spalać osady ściekowe potrzebne są uregulowania prawne zachęcające ich do utylizacji odpadów ,podobnie jak zostało to rozwiązane w przypadku biomasy.
Ścieki komunalne surowe maja postać płynną. Aby z nich wydzielić osady i przekształcić je w stan stały trzeba zmniejszyć ich objętość i je ustabilizować. Uzyskuje się to przez zagęszczanie, odwadnianie i suszenie. Przed suszeniem osady powinny być maksymalnie odwodnione mechanicznie, gdyż zawartość wody ma ogromny wpływ na ilość energii zużytej podczas suszenia.
Podczas suszenia osady ściekowe emitują nieprzyjemne zapachy,które mogą być uciążliwe dla otoczenia i stwarzać poważne kłopoty dla oczyszczalni. Ponadto w procesie suszenia osady łatwo się sklejają co utrudnia,a nawet uniemożliwia ich suszenie.
Dlatego wybierając technologię przetwarzania osadów trzeba uwzględnić te zagrożenia i przeanalizować takie czynniki jak:
– koszt zakupu instalacji
– wydajność,jakość suszenia ,niezawodność i uciążliwość dla otoczenia
– wielkość instalacji (wymiary zewnętrzne)
– koszt eksploatacji i obsługa serwisowa
Chcąc przetwarzać osady na miejscu oczyszczalnie muszą posiadać własne instalacje do ich przerobu albo mieć możliwość wykonania tych czynności usługowo.W praktyce są stosowane różne rozwiązania techniczne takie jak: suszarnie słoneczne, taśmowe,bębnowe, fluidalne itp.
Mając do wyboru różne technologie suszenia i wiele typów suszarni,trudno jest przyszłemu użytkownikowi podjąć właściwą decyzję jaką instalację wybrać aby spełniała jego wymogi tym bardziej,że pojawiają się coraz nowsze technologie suszenia. W roku bieżącym do grona nowych dostawców suszarni dołączyła szwajcarska firma:
CALORIS GmbH Hünigenstrasse 33,CH – 3510 Konolfingen
++ 49 82741001 (biuro Niemcy) , ++ 41 787415132 (mobile)
++ 41 41440 5050 (biuro Szwajcaria), www.caloris.ch , www.caloris.pl
która oferuje do sprzedaży nowy typ suszarni szybkoobtotowych z serii STR których nie ma na rynku polskim.Można w nich wysuszyć surowce o wilgotności od 70 % do 10 % w tym:
osady z oczyszczalni ścieków,
osady z biogazowni, gnojowicy, obornik koński, pomiot ptasi,
odpady komunalne – resztki organiczne pozostałe po segregacji,
odpady z przemysłu rolno-spożywczego
odpady poubojowe,
trociny,zrębki i inną biomasę.
Są to bardzo małe i wydajne suszarnie. To co przy innych metodach suszenia zajmuje nieraz powierzchnię wielkości dużej hali,przy suszarniach Caloris zajmują tyle miejsca ile wynosi powierzchnia podłogi w kontenerze samochodu ciężarowego
Suszarnie mają standardowo wbudowany palnik do spalania pelletów z drewna i innej biomasy. Można w nich stosować także :gaz ziemny, biogaz,olej opałowy, węgiel, spaliny z kogeneracji itp. (w czystej formie lub w systemie mieszanym).Suszarnie zużywają ok.550 W/kg odparowanej wody. Mechanizm przewracania materiału w suszarni skutecznie miesza surowce z powietrzem suszącym. Poza tym rozdrabnia sklejone materiały i zapobiega ich ponownym sklejaniom.
W produkcji są modele z palnikami o mocy od 25 kW do 1,0 MW o wydajności od 500 ton do 20.000 ton w skali rocznej. Można je dostosować do potrzeb różnych odbiorców (małych i dużych). Projekt instalacji i wyliczenia ekonomiczne przygotowuje firma Caloris.
Różne modele suszarni oferowane przez firmę Caloris
Suszarnia STR 8-100 (7,2 x2,8 x3,3 m) Suszarnia STR 20-350 (10,2×2,6x 3,5 m)
Główne zalety naszych suszarni
Względy ekonomiczne
1.Koszt zakupu 3 – 4 krotnie niższy od produktów innych firm o podobnej wydajności,
2.Urządzenie kompaktowe,zajmuje mało miejsca. Można go przewieźć w całości naczepą
samochodową i ustawić pod wiatą wózkiem widłowym,
3.Solidne wykonanie,prosta budowa i obsługa,łatwy dostęp do elementów roboczych,
4.Efektywny system suszenia. Zużycie ciepła ok.550 W/kg odparowanej wody,
5.Własne źródło zasilania i możliwość stosowania różnych paliw,
6.Niskie koszty związane z obsługą – głównie dozorowanie i konserwacja,
7.Duże możliwości dostosowania urządzenia do potrzeb klienta (wydajność, paliwa itp.).
Względy ekologiczne
1.Mała emisja zapachów – suszenie odbywa się w zamkniętym kontenerze w krótkim okresie czasu,
Wychodzące powietrze jest filtrowane. Ogranicza to emisję pyłów i uciążliwych zapachów,
2.Osady są sterylizowane w temp. 250 °C co likwiduje drobnoustroje i część zapachów,
3.Możliwość ogrzewania suszarni paliwami z OZE i wykorzystania ciepła odpadowego.
Dyrektor firmy Caloris GmbH Pan Michael Geisinger mówi i pisze po polsku.
Zapraszamy do zakupu naszych instalacji których przydatność została już potwierdzona w praktyce.
Włodzimierz Noczyński
Pełnomocnik firmy Caloris w Polsce
tel.+48 502 683 761
