Zawiera siarczyny
Wielu miłośników wina może poczuć się zaskoczonymi, widząc na butelkach swoich ulubionych trunków napis na kontretykiecie “zawiera siarczyny”.
Od 2005 obowiązuje Rozporządzenie Ministra Zdrowia(Dz. U. z dnia 18 lipca 2001 r.), zgodnie z którym wymagane jest umieszczenie informacji na produktach o zawartości substancji, które mają właściwości alergogenne, a takie działanie mogą mieć w przypadku niektórych osób właśnie siarczyny. Wszystkie gatunki wina, zawierają śladowe ilości związków siarki. Wynika to z procesu fermentacji, ponieważ siarczyny zapobiegają rozwojowi dzikich drożdży, niepożądanych bakterii i pozwalają zachować świeżość wina. Wina z okolic Bordeaux były siarkowane od zawsze a ich jakość potrafi rzucić na kolana koneserów. Wina słowackie także są siarkowane a jakością nie ustępują innym.
Siarkowanie stosuje się także do odkażania długo nieużywanych baniaków szklanych i beczek drewnianych.
Są właściwie dwie metody siarkowania:
* Spalenie siarki w specjalnym tygielku w baniaku lub beczce i szybkie go zamknięcie (trudne do przeprowadzenia dla amatora i wiążące się z niebezpieczeństwem spłynięcia palącej się siarki po ściance baniaka, co doprowadzić może do wady wina zwanej elegancko 'zapachem siarkowodoru')
* Dodanie do wina lub moszczu odpowiednich ilości pirosiarczynu potasu lub siarczynu sodu lub potasu. Sole te w kontakcie z kwasami zawartymi w winie uwalniają dwutlenek siarki. Jest to sposób polecany amatorom, gdyż nie ma wyżej opisanych niebezpieczeństw, a do tego nie śmierdzi tak mocno w razie, gdy coś nie wyjdzie…
Współczesna technologia umożliwia użycie znacząco mniejszej ilości siarczynów niż kiedyś.
Tak jak w przypadku innych produktów spożywczych i napojów, tak również przy produkcji wina, związki siarki, pełnią rolę konserwantów. Warto wiedzieć, że profesjonalnie siarczyny dodaje się w czasie procesu winifikacji, najpierw w momencie uzyskiwania moszczu, a potem przed butelkowaniem w celu stabilizacji wina. Bez tych substancji wino mogłoby zostać zaatakowane przez niepożądane mikroorganizmy, ulec procesowi utleniania, czy też niepożądanej maderyzacji i nie nadawać się do spożycia. Regulacje określające zasady produkcji żywności organicznej, również tego rodzaju związki dopuszczają. Konserwant żywności oznaczony symbolem E220 stosowany jest m.in. także w produkcji soków i koncentratów owocowych.
Źródło: greenworld.serwus.pl