Osad czynny

Do komory, gdzie znajdują się ścieki wprowadza się niewielką ilość tlenu i tlen ten powoduje w pierwszej kolejności ruch ścieków i w odpowiednich warunkach tlenowych mikroorganizmy tworzą charakterystyczne skupiska zwane kłaczkami. Na powierzchni tych kłaczków następuje proces zatrzymywania ścieków, a zanieczyszczenia są rozkładane przez enzymy bakterii.

W takich warunkach dochodzi do namnażania mikroorganizmów, a tym samym zwiększenia ilości osadu i równoczesnego rozkładu związków organicznych do CO2 i H2O.

Różnica między złożem biologicznym polega na sztucznym doprowadzaniu tlenu, ale w tym przypadku trzeba pamiętać o tym, aby pęcherzyki tlenu nie powodowały rozbicia kłaczków.

Czas natleniania osadu jest zróżnicowany w zależności od metody oczyszczania ścieków:

• w tradycyjnej metodzie tzn. gdy ścieki dopływają do komory czas ten wynosi t=4-8h;
• osad z przedłużonym napowietrzeniem t= 18-20h;
• SBR t=12-50h.

Obecne modernizacje osadu czynnego dążą do wydzielenia w reaktorach osadu czynnego trzech podstawowych stref:

• strefa I – denitryfikacji – całkowitego niedotlenienia, która ma na celu usunięcie azotanów;
• strefa II – strefa częściowego natlenienia, w której dochodzi do usunięcia fosforu;
• strefa III – strefa pełnego natlenienia, gdzie dochodzi do rozpadu substancji organicznych (węglowych).

W ten sposób nie tylko następuje usunięcie zanieczyszczeń węglowych, a także związków azotowych i fosforu.

Wyróżniamy wiele metod dostarczania tlenu do komór osadu czynnego:

• metoda wprowadzania sprężonego powietrza za pomocą specjalnych dyfuzorów, znajdujących się w dolnej części komory osady czynnego;
• nad powierzchnią ścieków mogą znajdować się wały wyposażone w łopatki powodujące obsuszanie osadu;
• przy pomocy wirników pionowych, które powodują ruch wirowy ścieków;
• metoda cyrkulacji ścieków.

Osad czynny można podzielić na trzy podstawowe grupy:

• wysokoobciążony – wiek 3-5 dób, ładunek osadu 0,4-1,5 kgBZT5/kg suchej m/d;
• średnioobciążony – wiek 5-15 dób, ładunek 0,2-0,4 kg BZT5/kg suchej m/d;
• niskoobciążony – wiek 5-30 dób, ładunek 0,05-0,2 kg BZT5/kg suchej m/d.

Mikroorganizmy występujące w osadzie czynnym to: wrotki, orzęski i ameby. Osad z takimi mikroorganizmami dobrze sedymentuje i nie ma problemu z oddzieleniem osadu od ścieków oczyszczonych.

W przypadku nieodpowiednich warunków komorze osadu następuje namnażanie bakterii nitkowatych powodujących wypływanie osadu na powierzchnię. Ten proces nazywamy puchnięciem osadu. Jedyna metodą przeciwdziałania jest zniszczenie bakterii nitkowatych przez dodanie niewielkiej ilości chloru.

Ecoportal.com.pl