Medytacja – sposób na ciężkie życie

Wiele rzeczy w życiu wymyka nam z pod kontroli, jednak nasz umysł jest obszarem, na który możemy mieć wpływ – jeśli tylko zechcemy. W buddyzmie uważa się pracę nad własnym umysłem za najważniejsze zadanie stojące przed człowiekiem. Buddyzm uczy, iż jedynie dokonując trwałej transformacji własnego umysłu będziemy w stanie zaradzić takim ludzkim przypadłościom, jak strach, nienawiść, niezadowolenie, ospałość, zamęt w głowie i wiele innych.

Medytacja najczęściej kojarzona jest mylnie z jakimiś wschodnimi i nieco egzotycznymi praktykami. Niektóre strony katolickie straszą swoich czytelników tym słowem, twierdząc, że są to praktyki związane z przynależnością do sekty. Za środek do transformacji umysłu służy nam medytacja. Buddyjskie praktyki medytacyjne to nic innego, jak techniki wspierające rozwój koncentracji, jasności umysłu i pozytywnch uczuć. Zagłębiając się w konkretnej praktyce dostrzegamy nawyki i zwyczaje rządzące naszym umysłem. Wgląd ten daje nam możliwość obrania nowego, pozytywnego kierunku rozwoju. Regularna i cierpliwa praktyka pozwala nam odkryć w sobie pokłady niewzruszonego spokoju oraz niewyczerpane źródła energii, dzięki którym nasze życie może zmienić się nie do poznania.

Medytacja jest doskonałą metodą samouzdrawiania, zarówno ciała jak i psychiki, dlatego coraz częściej praktykowana jest w szpitalach i w procesie psychoterapii.

Esencją medytacji jest uciszyć myśli przez skupienie się tylko na jednej rzeczy, medytacja jest aktywnym procesem, który stara się wykluczyć inne myśli dzięki koncentracji myśli na temacie medytacji.

Techniki koncentracji

Oddychanie:

Użyteczną metodą może być skupianie uwagi na oddychaniu. Koncentruj się na swoich wdechach i wydechach. Mogą temu towarzyszyć numery od 0 do 9. Możesz wyobrażać sobie zmieniające się obrazy numerów z każdym oddechem. Alternatywnie – możesz wyobrażać sobie zdrowie i spokój wpływające do Twojego ciała w czasie wdechu, i wypływający stres i ból w czasie wydechu.

Skupienie na obiekcie:

Tutaj skupiasz uwagę całkowicie na badaniu jakiegoś obiektu. Przyjrzyj się, podczas medytacji, jego najdrobniejszym detalom. Zbadaj kształt, kolor, różnicę, budowę, temperaturę i ruchy tego obiektu. Często używanymi obiektami są kwiaty lub płomień świecy. Możesz jednak użyć innych obiektów (np. budzika, lampy, filiżanki) z takim samym skutkiem.

Skupienie na dźwięku:

Niektórzy lubią skupiać się na dźwiękach. Klasycznym przykładem jest staro indyjskie „Am”, znaczące „perfekcja”. Czy będzie to dobra technika, czy nie, zależy od Ciebie.

Wyobraźnia:

To może być bardzo odświeżający i przyjemny sposób medytacji. Kreujesz w umyśle obraz przyjemnego i relaksującego miejsca. Wykorzystaj przy tym wszystkie zmysły: „zobacz” te miejsce, „usłysz” dźwięki, „poczuj” zapach, „wyczuj” temperaturę i ruch wiatru. Ciesz się tą lokacją w Twoim umyśle.

Techniki medytacyjne są bardzo proste, lecz samo czytanie o nich nie zastąpi doświadczonego i godnego zaufania nauczyciela. Nauczyciel jest w stanie pokazać początkującemu, jak zastosować technikę w praktyce oraz poradzić, jak postępować, gdy pojawią się trudności. A także, co najważniejsze, doda otuchy i natchnie własnym przykładem.